Waarom is dat?
Veel beleggers zien goud nog altijd als verzekering tegen koersdalingen op
de aandelenmarkt. Waar een aandeel kan reageren op slechte kwartaalcijfers,
staat de waarde van goud op zichzelf. Wanneer er onrust dreigt in de markt,
vlucht men naar een veilige haven, dus goud. De goudkoers wordt gezien als een
soort thermometer van de markt. Hoe meer onrust, hoe groter de
aantrekkingskracht van goud.
Goud wordt sinds 2004 meer een beleggingsobject, dan een veilige haven voor
als alles fout gaat.
Ook heeft goud sindsdien een negatieve relatie met de dollar ontwikkeld.
„Als de dollar stijgt, daalt de goudprijs, en andersom. Goud is ook veel
gevoeliger geworden ten aanzien van de Amerikaanse rente. Een goudstaaf kent
immers geen rente, maar de dollar wel. Dus als de rente daalt, zie je dat cash
minder interessant wordt ten opzichte van goud.”
Het was dan ook de
rente-update van de Amerikaanse centrale bank die de goudkoers tot
recordhoogte opstuwde. „Toen de Fed liet doorschemeren dat de rente in juli
misschien nog wel harder daalt dan verwacht, schoot de goudprijs naar bijna
1.400 dollar. En dat terwijl de aandelenmarkten ook een sprong maakten – en er
dus geen sprake kon zijn van paniek of een veiligehaveneffect.”
